بررسی همبستگی قلدری در بیمارستان با شکایات جسمانی و بهزیستی عاطفی در پرستاران زن

سابقه و هدف: قلدری در محیط های بیمارستانی، از جمله عوامل تهدید کننده ی سلامتی پرستاران است. این پژوهش، با هدف تعیین همبستگی قلدری با شکایات جسمانی و بهزیستی عاطفی در پرستاران اجرا شد. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر، توصیفی- همبستگی و جامعه ی آماری پژوهش را پرستاران زن بیمارستان های شهر یزد تشکیل میدادند که از میان آنها به روش در دسترس، 250 نفر انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، از بین پرسشنامه های ساخته شده ی قبلی، شامل پرسشنامه ی قلدری، پرسشنامه ی شکایات جسمانی و عواطف وابسته به شغل بودند که روایی و پایایی آنها تأیید شده بود. داده ها، با استفاده از آزمون آماری رگرسیون چندگانه، تحلیل شدند. یافته ها: بین قلدری در محیط بیمارستان (اهانت و تحقیر ، خشم و کینه توزی ، غفلت ، آزار کلامی ، تهدید و فشار کاری غیرمتعارف ) با شکایات جسمانی و عاطفه ی منفی وابسته به شغل و بین اهانت و تحقیر ، خشم و کینه توزی ، آزار کلامی و فشار کاری غیرمتعارف با عاطفه ی مثبت وابسته به شغل، همبستگی معناداری وجود داشت. همچنین، نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که فشار کاری غیر متعارف ، قادر به پیش بینی (معنادار) شکایات جسمانی و اهانت و تحقیر ، تهدید و فشار کاری غیر متعارف قادر به پیش بینی (معنادار) عاطفه ی منفی وابسته به شغل هستند. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که قلدری در محیط بیمارستان توسط همکاران و سرپرستان، می تواند منجر به شکایات جسمانی و تجربه ی حالات عاطفی منفی پرستاران زن شود. این مهم لازم است توسط مدیران بیمارستان ها مورد توجه قرار گیرد .